Κορώνα από Ξίφη

Γλωσσάριο

Μια σημείωση σχετικά με τις ημερομηνίες αυτού του Γλωσσαρίου. Το Τομανικό Ημερολόγιο (επινοημένο από τον Τομά ντυρ Αχμίντ) υιοθετήθηκε περίπου δύο αιώνες μετά τον θάνατο του τελευταίου άνδρα Άες Σεντάι, και καταγράφει τα χρόνια Μετά το Τσάκισμα του Κόσμου (ΜΤ). Ήταν τόσο πολλά τα αρχεία που καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια των Πολέμων των Τρόλοκ, ώστε στο τέλος των Πολέμων έφθασε να αμφισβητείται η ακριβής χρονιά του παλαιότερου συστήματος. Ο Τιάμ του Γκάζαρ πρότεινε ένα καινούριο ημερολόγιο, προς τιμήν της απελευθέρωσης από την απειλή των Τρόλοκ , όπου κατέγραφε κάθε χρόνο ως Ελεύθερο Έτος (ΕΕ). Το Γκαζαρανό ημερολόγιο γνώρισε ευρεία αποδοχή μέσα σε είκοσι χρόνια από τη λήξη των Πολέμων. Ο Άρτουρ ο Γερακόφτερος επιχείρησε να καθιερώσει ένα καινούργιο ημερολόγιο, βασισμένο στην ίδρυση της αυτοκρατορίας του (ΑΙ, Από Ιδρύσεως) αλλά, πλέον, μονάχα οι ιστορικοί αναφέρονται σε αυτό. Ύστερα από τους θανάτους και τον όλεθρο του Εκατονταετούς Πολέμου, ο Γιούρεν ντιν Τζουμπάι Σόαρινγκ Γκουλ, λόγιος των Θαλασσινών, επινόησε ένα τέταρτο ημερολόγιο, το οποίο διέδωσε ο Πανάρχης Φαρέντε του Τάραμπον. Το Φαρεντινό Ημερολόγιο, χρονολογούμενο από το αυθαιρέτως καθορισμένο τέλος του Εκατονταετούς Πολέμου και το οποίο καταγράφει τα έτη της Καινούργιας Περιόδου (ΚΠ), είναι σε τρέχουσα χρήση.

αδελφή-σύζυγος: Αελίτικος όρος συγγένειας. Οι Αελίτισσες που είναι κονταδελφές ή πρωταδελφές και ανακαλύπτουν ότι αγαπούν τον ίδιον άντρα, ή που, απλά, δεν θέλουν να μπει ένας άντρας ανάμεσά τους, τον παντρεύονται αμφότερες κι έτσι γίνονται αδελφές-σύζυγοι. Οι γυναίκες που αγαπούν τον ίδιο άντρα προσπαθούν κάποιες φορές να βρουν αν μπορούν να γίνουν κονταδελφές και υιοθετημένες πρωταδελφές, το πρώτο βήμα για να γίνουν αδελφές-σύζυγοι. Ένας Αελίτης που αντιμετωπίζει μια τέτοια κατάσταση μπορεί να αποφασίσει αν θα παντρευτεί και τις δύο ή καμία. Αν έχει ήδη μια γυναίκα, η οποία θέλει να έχει μια αδελφή-σύζυγο, βρίσκεται παντρεμένος με δύο.

αδέσποτη: Μια γυναίκα που έχει μάθει να διαβιβάζει μόνη της τη Μία Δύναμη. Μονάχα μία στις τέσσερις επιβιώνει της διαδικασίας. Τέτοιες γυναίκες υψώνουν συνήθως νοητικούς φραγμούς για να μην ξέρουν τι είναι αυτό που κάνουν αλλά, σε περίπτωση που αυτοί οι φραγμοί σπάσουν, οι αδέσποτες γίνονται πανίσχυρες διαβιβάστριες. Ο όρος συχνά χρησιμοποιείται υποτιμητικά.

Άθα'αν Μιέρε: Αες Θαλασσινοί.

Αίθουσα του Πύργου: Το νομοθετικό σώμα των Άες Σεντάι που παραδοσιακά αποτελείται από τρεις Αδελφές στην Αίθουσα, οι οποίες αντιπροσωπεύουν κάθε ένα από τα εφτά Άτζα. Προς το παρόν, υπάρχει μια Αίθουσα συνεδριάσεων στον Λευκό Πύργο που δεν περιλαμβάνει Καθήμενες του Γαλάζιου Άτζα και μια Αίθουσα των Άες Σεντάι που αντιτίθεται στην Ελάιντα ντο Αβρινύ α’Ρόιχαν. Αυτή η Αίθουσα των στασιαστών δεν περιέχει Κόκκινες Αδελφές. Παρ' ότι η Έδρα της Άμερλιν είναι, με βάση τον νόμο, η ανώτερη βαθμίδα του Λευκού Πύργου, στην πραγματικότητα η δύναμή της εξαρτάται από το πόσο καλά μπορεί να ηγηθεί, να διοικήσει ή και να πειθαναγκάσει την Αίθουσα, καθότι η τελευταία έχει πολλούς τρόπους στη διάθεσή της για να εμποδίσει τα σχέδια της Άμερλιν. Υπάρχουν δύο επίπεδα συμφωνίας που απαιτούνται για να περάσει ένας νόμος στην Αίθουσα: η μικρότερη συναίνεση και η μεγαλύτερη συναίνεση. Η μεγαλύτερη συναίνεση απαιτεί κάθε αδελφή που είναι παρούσα να στέκεται όρθια καθώς και έναν ελάχιστο αριθμό έντεκα Καθημένων. Η παρουσία τουλάχιστον μιας Καθήμενης από κάθε Άτζα είναι επίσης απαραίτητη, εκτός κι αν το θέμα προς συζήτηση στην Αίθουσα έχει να κάνει με την απομάκρυνση μιας Άμερλιν ή μιας Τηρήτριας. Σε αυτήν την περίπτωση, το Άτζα από το οποίο προέρχεται δεν θα πληροφορηθεί το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας πάρα πολύ αργότερα. Η μικρότερη συναίνεση απαιτεί επίσης απαρτία έντεκα Καθημένων, αλλά μονάχα τα δύο τρίτα των παρισταμένων χρειάζεται να σταθούν όρθιες για να ψηφιστεί ένας νόμος. Άλλη μια διαφορά είναι πως δεν θεωρείται απαραίτητο να αντιπροσωπεύονται όλα τα Άτζα στη μικρότερη συναίνεση, παρά μόνο σε περίπτωση κήρυξης πολέμου εκ μέρους του Λευκού Πύργου, κι αυτό είναι ένα από τα ζητήματα που ανήκουν στη δικαιοδοσία της μικρότερης συναίνεσης ενώ πολλοί πιστεύουν πως θα έπρεπε να το είχε αναλάβει η μεγαλύτερη. Η Έδρα της Άμερλιν μπορεί να ζητήσει από κάθε Καθήμενη να παραιτηθεί της θέσης της, ή και από όλες ακόμα, κι αυτή πρέπει να υπακούσει. Βέβαια, αυτό γίνεται σπάνια, καθότι τίποτα δεν εμποδίζει ένα Άτζα από το να επιστρέφει την ίδια Καθήμενη ή Καθήμενες παρά μόνο το έθιμο που λέει ότι οι Αδελφές που έχουν αφήσει την Αίθουσα δεν μπορούν να επιστρέψουν πίσω. Ως ένδειξη του πόσο σοβαρή είναι μια τέτοια επίκληση για μαζική παραίτηση, αρκεί να αναφερθεί το ότι πιστεύεται πως έχει συμβεί μονάχα τέσσερις φορές στα τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας του Λευκού Πύργου, και πως, μολονότι τις δύο φορές το αποτέλεσμα ήταν η εκλογή μιας εντελώς καινούργιας Αίθουσας, τις άλλες δύο το αποτέλεσμα ήταν η παραίτηση και εξορία της εμπλεκόμενης Άμερλιν.

αλγκάι'ντ'σισβάι: Στην Παλιά Γλώσσα σημαίνει «μαχητές της λόγχης» ή «οι μαχητές με τα δόρατα». Η ονομασία δόθηκε στους Αελίτες που λάμβαναν μέρος στη μάχη κουβαλώντας τα δόρατα, εν αντιθέσει με τους άλλους που εφάρμοζαν την τέχνη τους.

Αλτάρα: Ένα έθνος στη Θάλασσα των Καταιγίδων, αν και, στην πραγματικότητα, ελάχιστα το ενώνουν πέρα από το όνομα. Οι άνθρωποι της Αλτάρα θεωρούν τους εαυτούς τους πρωτίστως κατοίκους μιας πόλη ή ενός χωριού, ή ότι βρίσκονται κάτω από την εξουσία του τάδε άρχοντα ή της δείνα αρχόντισσας, και δευτερευόντως Αλταρανούς, κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Ελάχιστοι ευγενείς πληρώνουν φόρους στο στέμμα ή προσφέρουν κάτι παραπάνω από ψεύτικες υποσχέσεις. Ο ηγέτης της Αλτάρα (η νυν Βασίλισσα Ταύλιν Κουιντάρα του Οίκου Μίτσομπαρ), σπάνια είναι κάτι περισσότερο από τον πιο ισχυρό ευγενή της χώρας. Κάποιες φορές, δεν είναι καν αυτό. Ο Θρόνος των Ανέμων κατέχει τόσο λίγη εξουσία, που πολλοί πανίσχυροι ευγενείς τον αρνήθηκαν περιφρονητικά, παρ’ όλο που μπορούσαν να τον κατακτήσουν. Το λάβαρο της Αλτάρα είναι δύο χρυσές λεοπαρδάλεις σε ένα τετραγωνισμένο κυανέρυθρο λιβάδι. Το σύμβολο του Οίκου Μίτσομπαρ είναι μια πράσινη άγκυρα και ένα ξίφος που διασταυρώνονται. Αες επίσης Σοφή Γυναίκα.

Άμυς: Μια Σοφή από το Φρούριο της Κρυόπετρας. Είναι και ονειροβάτισσα. Αελίτισσα της σέπτας των Εννέα Κοιλάδων του Τάαρνταντ Άελ. Σύζυγος του Ρούαρκ, αδελφοσύζυγος της Λίαν, η οποία είναι στεγοκυρά του Φρουρίου της Κρυόπετρας. Η Άμυς είναι αδελφομητέρα της Αβιέντα.

Ανακριτές: Ένα εσωτερικό τάγμα των Τέκνων του Φωτός. Οι διακηρυγμένοι σκοποί τους είναι να ανακαλύπτουν την αλήθεια που αμφισβητείται και να ξεσκεπάζουν τους Σκοτεινόφιλους. Στην αναζήτησή τους για την αλήθεια και το Φως, η συνηθισμένη και συστηματική τους έρευνα περιλαμβάνει και τα βασανιστήρια. Η συχνότερη θέση τους είναι ότι αυτοί ήδη γνωρίζουν την αλήθεια και αρκεί απλά να αναγκάσουν το θύμα τους να την ομολογήσει. Αυτοαποκαλούνται το Χέρι του Φωτός, το Χέρι που ξεθάβει την αλήθεια και κατά καιρούς ενεργούν ως ξεχωριστό σώμα από τα Τέκνα και από το Συμβούλιο των Χρισμένων, το οποίο κυβερνά τα Τέκνα. Ο επικεφαλής των Ανακριτών είναι ο Υψηλός Εξεταστής ο οποίος συμμετέχει στο Συμβούλιο των Χρισμένων. Το έμβλημά τους είναι μια κόκκινη σαν αίμα ποιμενική ράβδος. Αες επίσης Τέκνα του Φωτός.

ανγκριάλ: Απομεινάρια της Εποχής των Θρύλων που επιτρέπουν σε όποιον έχει την ικανότητα της διαβίβασης να χειριστεί περισσότερη ποσότητα Δύναμης απ' όσο θα ήταν ασφαλές ή δυνατόν να κάνει αβοήθητος. Μερικά έχουν κατασκευαστεί για χρήση από τις γυναίκες ενώ άλλα από τους άντρες. Φήμες για ανγκριάλ που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο από άντρες, όσο και από γυναίκες, δεν έχουν επιβεβαιωθεί ποτέ. Ο τρόπος κατασκευής τους είναι άγνωστος πια και πιστεύεται πως ελάχιστα διασώζονται. Δες επίσης σα'ανγκριάλ, τερ'ανγκριάλ

α'ντάμ: Μια συσκευή για τον έλεγχο γυναικών με την ικανότητα της διαβίβασης, την οποία μπορεί να χειριστεί μόνο μια γυναίκα που μπορεί να διαβιβάζει ή μια γυναίκα που μπορεί να διδαχθεί να διαβιβάζει. Σε γυναίκες που στερούνται της συγκεκριμένης ικανότητας, η συσκευή δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Η συσκευή δημιουργεί έναν σύνδεσμο ανάμεσα σε δύο γυναίκες. Η παραλλαγή Σωντσάν αποτελείται από ένα περιλαίμιο κι ένα βραχιόλι που συνδέονται με ένα λουρί, φτιαγμένα από αργυρόχρωμο μέταλλο, αλλά έχει φτιαχτεί και μια διαφορετική παραλλαγή χωρίς λουρί. Πιστεύεται, επίσης, ότι υπάρχει και μια μοναδική εκδοχή της συσκευής, η οποία επιτρέπει σε μια γυναίκα να ελέγχει έναν άντρα με την ικανότητα της διαβίβασης. Αν αυτός ο άντρας συνδεθεί με ένα κοινό α'ντάμ με τη γυναίκα που κατέχει αυτή την ικανότητα, το πιθανότερο αποτέλεσμα είναι ο κοινός θάνατος. Όταν ένας άντρας με τη συγκεκριμένη ικανότητα αγγίξει το α'ντάμ που φοράει μια γυναίκα, το αποτέλεσμα είναι ανυπόφορος πόνος. Δες επίσης Σωντσάν.

Αποδιωγμένοι: Όνομα που δόθηκε σε δεκατρία από τα ισχυρότερα μέλη των Άες Σεντάι της Εποχής των Θρύλων, κάτι που σημαίνει ότι ήταν από τα ισχυρότερα που εμφανίστηκαν ποτέ και που τάχθηκαν με το μέρος του Σκοτεινού κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Σκιάς, με αντάλλαγμα την υπόσχεση της αθανασίας. Φυλακίστηκαν μαζί με τον Σκοτεινό όταν η φυλακή του σφραγίστηκε ξανά. Αυτοονομάζονται «Εκλεκτοί» και τα ονόματα που τους δόθηκαν χρησιμοποιούνται για να τρομάζουν τα παιδιά. Ήταν οι εξής: Άγκινορ, Ασμόντιαν, Γκρένταλ, Ισαμαήλ, Λανφίαρ, Μεσάνα, Μογκέντιεν, Μπάλταμελ, Μπε'λάλ, Ντεμάντρεντ, Ράχβιν, Σαμαήλ, Σέμιραγκ. Πιστεύεται από κάποιους που γνωρίζουν την τρέχουσα κατάσταση πως μονάχα ο Ντεμάντρεντ και ο Σαμαήλ επέζησαν ανάμεσα στους άντρες, ενώ η Γκρένταλ, η Μεσάνα, η Μογκέντιεν και η Σέμιραγκ ανάμεσα στις γυναίκες. Μια πλειάδα παράξενων επαφών, πάντως, ενισχύει την πιθανότητα ή ο Σκοτεινός να έχει επιλέξει ο ίδιος αρκετούς από τους νέους Εκλεκτούς ή ότι ο Άρχων του Τάφου, σε μερικές περιπτώσεις, ενεργεί πέρα κι από τον θάνατο.

Άσα’μαν: (1) Στην Παλιά Γλώσσα σημαίνει «Φρουρός» ή «Υπερασπιστής», υπονοώντας ότι υπερασπίζεται την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. (2) Η ονομασία προήλθε από τους ακόλουθους του Αναγεννημένου Δράκοντα, άντρες που έφτασαν σε αυτό που σήμερα ονομάζεται Μαύρος Πύργος με σκοπό να διδαχτούν την ικανότητα της διαβίβασης. Μερικοί ονειρεύονταν να αποκτήσουν αυτή την ικανότητα παρά τους φρικτούς κινδύνους ενώ άλλοι παρέμειναν, απλά και μόνο επειδή, περνώντας τη δοκιμασία της ικανότητας μάθησης θα έμπαιναν στον σωστό δρόμο για την απόκτηση της ικανότητας διαβίβασης, την οποία θα έπρεπε να μάθουν να ελέγχουν πριν τους σκοτώσει. Δεν εκπαιδεύτηκαν μονάχα στη χρήση της Μίας Δύναμης αλλά και στο πώς να χρησιμοποιούν το σπαθί καθώς επίσης και πώς να μάχονται με τα χέρια και τα πόδια. Οι Άσα'μαν, οι οποίοι φορούν χαρακτηριστικά μαύρα πανωφόρια, κατατάσσονται ανάλογα με το επίπεδο γνώσης που έχει αποκτήσει ο καθένας. Ο κατώτερος βαθμός είναι αυτός του Στρατιώτη. Το επόμενο επίπεδο είναι ο Αφοσιωμένος που αναγνωρίζεται από μια καρφίτσα στο σχήμα ενός ασημένιου σπαθιού, στον γιακά του πανωφοριού του. Το ανώτατο επίπεδο αποκαλείται απλά Άσα'μαν, και ο κάτοχος φέρει μια χρυσοκόκκινη καρφίτσα σε σχήμα Δράκοντα, που φοριέται στην άλλη πλευρά του γιακά, απέναντι από το ασημένιο ξίφος. Αντίθετα με τις Άες Σεντάι, που φροντίζουν όσο το δυνατόν να μην επιτρέπεται στους εκπαιδευόμενους να κινούνται επικίνδυνα γρήγορα, οι Άσα'μαν σκληραγωγούνται εξαρχής, ειδικά στη χρήση της Δύναμης σαν όπλο. Σαν αποτέλεσμα, εκεί που ο θάνατος ή το σιγάνεμα μιας μαθητευόμενης του Λευκού Πύργου κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής της είναι κάτι που θα συζητιέται χρόνια ολόκληρα, στον Μαύρο Πύργο είναι αναμενόμενο να πεθάνουν ή να καούν κάμποσοι Στρατιώτες Άσα’μαν στην προσπάθειά τους να διδαχθούν. Η ίδια η ύπαρξη των Άσα'μαν, καθώς και η σύνδεσή τους με τον Αναγεννημένο Δράκοντα είχε ως αποτέλεσμα την επανεκτίμηση ανάμεσα στις Άες Σεντάι σχετικά με την άμεση αναγκαιότητα για ειρήνεμα. Ωστόσο, αρκετές από αυτές δεν άλλαξαν γνώμη. Δες επίσης ειρήνεμα, σιγάνεμα.

Ασουνάγουα Ράνταμ: Υψηλόβαθμος Εξεταστής του Χεριού του Φωτός. Θεωρεί πως όποιος ανακατεύεται με τη Μία Δύναμη σφετερίζεται τη δύναμη του ίδιου του Δημιουργού κι αυτό γίνεται αιτία για όλα τα κακά του κόσμου. Επιθυμεί πάνω απ' όλα να αφανίσει όσους κατέχουν την ικανότητα διαβίβασης ή όσους ποθούν να την αποκτήσουν. Πρέπει να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους υπό την εποπτεία του Χεριού του Φωτός, κι έπειτα να πεθάνουν. Δες επίσης Ανακριτές.

Άτζα: Κοινωνίες μεταξύ των Άες Σεντάι, επτά τον αριθμό, οι οποίες διακρίνονται από το χρώμα τους: Γαλάζιο, Κόκκινο, Λευκό, Πράσινο, Καφέ, Κίτρινο και Γκρίζο. Κάθε Άες Σεντάι, εκτός από την Έδρα της Άμερλιν, είναι μέλος κάποιου Άτζα. Το καθένα ακολουθεί μια συγκεκριμένη φιλοσοφία σχετικά με τη χρήση της Μίας Δύναμης και τους σκοπούς των Άες Σεντάι. Το Κόκκινο Άτζα αφιερώνει όλες του τις δυνάμεις στην εύρεση και ειρήνευση αντρών με την ικανότητα της διαβίβασης. Το Καφέ αποποιείται τα εγκόσμια και αφοσιώνεται στην έρευνα της γνώσης, ενώ το Λευκό, που απορρίπτει τόσο τον κόσμο όσο και την αξία της εγκόσμιας γνώσης, αφιερώνεται σε ερωτήματα περί φιλοσοφίας και αλήθειας. Το Πράσινο Άτζα (αποκαλούμενο και Μαχόμενο Άτζα κατά τη διάρκεια των Πολέμων με τους Τρόλοκ) είναι πανέτοιμο για την Τάρμον Γκάι'ντον, το Κίτρινο επικεντρώνεται στη μελέτη της Θεραπείας, ενώ οι Γαλάζιες Αδελφές καταγίνονται με τα κοινά και τη δικαιοσύνη. Οι Γκρίζες είναι μεσολαβήτριες, αναζητώντας την αρμονία και ομοφωνία. Φήμες περί ενός Μαύρου Άτζα, ταγμένου στην υπηρεσία του Σκοτεινού, διαψεύδονται εντόνως και επισήμως.

Βάλντα, Ήμον: Ένας ανυπόμονος Άρχοντας Ηγέτης των Τέκνων του Φωτός που πιστεύει πως δεν μπορείς να φας βραδινό χωρίς να σπάσεις μερικά αυγά κι ότι, μερικές φορές, αξίζει να κάψεις την αποθήκη σου για να απαλλαγείς από τα ποντίκια. Θεωρεί τον εαυτό του πραγματιστή και δράττεται όποιας ευκαιρίας παρουσιάζεται. Είναι σίγουρος πως ο Ραντ αλ'Θορ δεν είναι παρά μια μαριονέτα του Λευκού Πύργου και, πιθανότατα, δεν διαθέτει καν την ικανότητα της διαβίβασης. Στον πυρήνα της ύπαρξης του ελλοχεύει το μίσος για τους Σκοτεινόφιλους (συμπεριλαμβανομένων των Άες Σεντάι, φυσικά). Αες επίσης Τέκνα του Φωτός.

Γκάγουιν του Οίκου Τράκαντ: Γιος της Βασίλισσας Μοργκέις και αδελφός της Ηλαίην, ο οποίος θα γίνει Πρώτος Πρίγκιπας του Σπαθιού όταν η Ηλαίην ανέβει στον θρόνο. Ετεροθαλής αδελφός του Γκάλαντ Ντέημοντρεντ. Ένας άντρας που δέχτηκε κάμποσες τρικλοποδιές. Απεχθάνεται τις Άες Σεντάι, αλλά έχει ορκιστεί να τις υπηρετεί. Μισεί τον Ραντ αλ'Θόρ, αλλά ορκίστηκε να μη σηκώσει χέρι εναντίον του, μόνο και μόνο επειδή αγαπάει παράλογα την Εγκουέν αλ'Βέρ. Δεν ξέρει πως η Εγκουέν όχι μόνο έχει γίνει Άες Σεντάι αλλά κι ότι αντιμάχεται την Άμερλιν που γνωρίζει αυτός ως επίσημη. Το έμβλημά του είναι ένας λευκός αγριόχοιρος.

Γκαϊντίν: Στην Παλιά Γλώσσα σημαίνει «Αδελφός των Μαχών». Τίτλος που χρησιμοποιείται από τις Άες Σεντάι για του Προμάχους. Δες επίσης Πρόμαχος.

γκαϊ'σάιν: Στην Παλιά Γλώσσα, η πλησιέστερη απόδοση είναι «Ορκισμένος στην Ειρήνη από τη Μάχη». Ο Αελίτης που αιχμαλωτίζεται από Αελίτη κατά τη διάρκεια επιδρομής ή μάχης, είναι υποχρεωμένος κατά το τζι'ε'τόχ να υπηρετεί ταπεινά και υπάκουα αυτόν ή αυτήν που τον αιχμαλώτισε για έναν χρόνο και μία μέρα χωρίς να αγγίξει όπλο ή να ασκήσει βία. Μια Σοφή, ένας σιδηρουργός, ένα παιδί ή μια γυναίκα με παιδί κάτω από την ηλικία των δέκα δεν μπορούν να γίνουν γκαϊ'σάιν. Από τη στιγμή που αποκαλύφθηκε πως οι πρόγονοι των Αελιτών ήταν ειρηνιστές ακόλουθοι της Οδού του Φύλλου, αρκετοί γκαϊ'σάιν αρνήθηκαν να βγάλουν τα λευκά όταν τελείωσε ο χρόνος της ποινής τους. Επιπρόσθετα, αν και εκ παραδόσεως που δεν διαφέρει πολύ από νόμο, όποιος δεν ακολουθεί το τζι'ε'τόχ δεν μπορεί να γίνει γκαϊ'σάιν, οι Αελίτες Σάιντο άρχισαν να ντύνουν τους Καιρχινούς καθώς και διάφορους άλλους αιχμαλώτους με ρούχα των γκάϊ’σάιν, ενώ πολλοί πίστευαν πως, μια και αυτοί οι άνθρωποι δεν ασπάζονται το τζι'ε'τόχ, δεν υπάρχει λόγος να τους απελευθερώσουν με την ολοκλήρωση ενός έτους και μίας μέρας.

Γκάρεθ Μπράυν: Πάλαι ποτέ Στρατηγός και Ηγέτης της Φρουράς της Βασίλισσας στο Άντορ που τώρα ηγείται μιας στρατιάς επαναστατημένων Άες Σεντάι ενάντια στην εξουσία της Ελάιντα ντο Αβρινύ α'Ρόιχαν. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή στρατηγούς. Η σχέση του με τη Σιουάν Σάντσε αποτελεί πρόβλημα τόσο γι' αυτόν όσο και για εκείνη. Το έμβλημα του Οίκου των Μπράυν είναι ένας άγριος ταύρος με το ρόδινο στέμμα του Άντορ στον λαιμό του. Ο προσωπικός θυρεός του Γκάρεθ Μπράυν είναι τρία πεντάκτινα χρυσά αστέρια.

Δάκρυ: Ένα έθνος στη Θάλασσα των Καταιγίδων, καθώς επίσης και η πρωτεύουσα αυτού του έθνους που είναι και μεγάλο λιμάνι. Το λάβαρο του Δακρύου είναι τρεις κεκλιμένες λευκές ημισέληνοι σε φόντο κατά το ήμισυ κόκκινο και κατά το ήμισυ λευκό. Δες επίσης Πέτρα του Δακρύου.

δενδροφονιάδες: Υποτιμητικός όρος που χρησιμοποιείται από τους Αελίτες προς τους Καιρχινούς, όπως και το «καταπατητές όρκων». Και οι δύο όροι αναφέρονται στον Βασιλιά Λάμαν που έκοψε το δέντρο Αβεντοραλντέρα, ένα δώρο των Αελιτών. Η πράξη αυτή παραβίασε τους όρκους οι οποίοι δόθηκαν την εποχή που του είχε προσφερθεί το δώρο. Όσον αφορά στους Αελίτες, οι λέξεις αυτές είναι οι χειρότερες με τις οποίες μπορείς να αποκαλέσεις κάποιον. Δες επίσης Πόλεμος των Αελιτών.

Δρακορκισμένοι: Γενικός όρος που χρησιμοποιείται για τους οπαδούς του Αναγεννημένου Δράκοντα, συνήθως γι’ αυτούς που είτε τον αντιμάχονται ή, τουλάχιστον, πιστεύουν πως παραμένουν ουδέτεροι. Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι εξ αυτών που έλαβαν αυτή την ονομασία ουδέποτε ορκίστηκαν πίστη. Πρόκειται για όρο που επιδίδεται συχνά σε ληστοσυμμορίτες οι οποίοι τον χρησιμοποιούν με το σκεπτικό ότι θα μπορέσουν να καταστείλουν την όποια αντίσταση. Κάμποσες φρικαλεότητες έχουν διαπραχθεί από ανθρώπους που ισχυρίζονται πως έχουν πάρει τον Όρκο του Δράκοντα.

ειρήνεμα: Η αφαίρεση της ικανότητας ενός άντρα να διαβιβάσει. Θεωρείται αναγκαίο από τους περισσότερους, γιατί κάθε άντρας με την ικανότητα της διαβίβασης θα τρελαθεί από το μίασμα του σαϊντίν και είναι σχεδόν σίγουρο ότι, μέσα στην τρέλα του, θα χρησιμοποιήσει τη Δύναμη για να διαπράξει φρικαλεότητες προτού το μίασμα τον σκοτώσει. Ο ειρηνευμένος άντρας μπορεί ακόμα να νιώθει την Αληθινή Πηγή, αλλά δεν μπορεί να την αγγίξει. Η τρέλα που τον είχε καταλάβει πριν από το ειρήνεμα αναστέλλεται, αλλά δεν θεραπεύεται και, αν το ειρήνεμα πραγματοποιηθεί σχετικά νωρίς, ο θάνατος λόγω σήψης που προκαλείται από το μίασμα μπορεί να αποφευχθεί. Αναπόφευκτα, όμως, ένας ειρηνευμένος άντρας χάνει τη θέλησή του για ζωή και όσοι δεν καταφέρουν να αυτοκτονήσουν συνήθως πεθαίνουν ούτως ή άλλως μέσα σε ένα δυο χρόνια. Κάποτε, πίστευαν ότι το ειρήνεμα είναι μόνιμη κατάσταση, αλλά πλέον γνωρίζουμε πως είναι ευάλωτο σε μια πολύ ειδική μορφή Θεραπείας. Δες επίσης σιγάνεμα.

Ελάιντα ντο Αβρινύ α’Ρόιχαν: Μία Άες Σεντάι που ανήκε στο Κόκκινο Άτζα και που τώρα έχει ανακηρυχθεί Έδρα της Άμερλιν, μολονότι ήρθε σε σύγκρουση με κάποια άλλη που διεκδικούσε τον ίδιο τίτλο. Πρώην σύμβουλος της Βασίλισσας Μοργκέις του Άντορ. Μερικές φορές έχει το ταλέντο της Πρόβλεψης.

Έμπου Νταρ: Η πρωτεύουσα της Αλτάρα. Ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια και πόλη τόσο παράξενων εθίμων, που ο ξένος δύσκολα τα αφομοιώνει. Δες επίσης Αλτάρα.

Εποχή των Θρύλων: Η Εποχή που τελείωσε με τον Πόλεμο της Σκιάς και το Τσάκισμα του Κόσμου. Ο καιρός που οι Άες Σεντάι έκαναν θαύματα, που τώρα μόνο να ονειρευτεί μπορεί κανείς.

ημερολόγιο: Η βδομάδα έχει 10 μέρες, ο μήνας 28 και το έτος 13 μήνες. Κάποιες γιορτές δεν ανήκουν σε κανέναν μήνα. Αυτές περιλαμβάνουν την Ημέρα του Ήλιου (τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου), τη Γιορτή των Ευχαριστιών (μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια, στην εαρινή ισημερία), και τη Γιορτή της Σωτηρίας Πασών των Ψυχών, που λέγεται και επίσης Ημέρα Πασών των Ψυχών (μια φορά κάθε δέκα χρόνια, στη φθινοπωρινή ισημερία). Παρ’ όλο που πολλές γιορτές και πανηγύρια γιορτάζονται παντού (όπως η Γιορτή των Φώτων, όπου ολοκληρώνεται ο παλιός χρόνος και αρχίζει ο καινούργιος), κάθε περιοχή, ακόμα και κάθε πόλη ή χωριό σε μερικές περιπτώσεις, έχουν τις τοπικές τους γιορτές. Γενικά, οι Μεθόριες έχουν τις λιγότερες γιορτές, ενώ οι πόλεις του Ίλιαν και του Έμπου Νταρ τις περισσότερες.

Θαλασσινοί: Ορθότερα, Άθα’αν Μιέρε, ο Λαός της Θάλασσας. Περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους πάνω στα πλοία τους και δεν τους αρέσει καθόλου να απομακρύνονται από τον ωκεανό. Γνωρίζουμε σχετικά λίγα πράγματα για τα έθιμά τους, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να περιβάλλονται από μια ατμόσφαιρα εξωτικού μυστηρίου που δίνει τροφή σε αλλοπρόσαλλες ιστορίες. Το μεγαλύτερο μέρος του θαλάσσιου εμπορίου διεξάγεται μέσω των πλοίων των Θαλασσινών, τα οποία είναι σαφώς τα γρηγορότερα και τα μεγαλύτερα και θεωρούνται από τους κατοίκους όσων πόλεων διαθέτουν λιμάνια δεινοί διαπραγματευτές που ξεπερνούν τους ευρύτερα γνωστούς Ντομανούς. Καθότι η επιβίωση στη θάλασσα εξαρτάται συχνά από την άμεση υπακοή στους ανώτερους, δεν είναι να απορεί κανείς που οι Άθα’αν Μιέρε τηρούν κατά γράμμα την ιεραρχία, αν και σε μερικά σημεία τα πράγματα γίνονται κάπως πιο ελαστικά. Οι Άθα'αν Μιέρε χωρίζονται σε διάφορες φυλές, μεγάλες και μικρές, σε καθεμία εκ των οποίων ηγείται μια Κυρά των Κυμάτων. Έναν βαθμό χαμηλότερα βρίσκεται η Κυρά των Πανιών, η καπετάνισσα του πλοίου της φυλής. Μια Κυρά των Κυμάτων έχει απεριόριστη εξουσία, ωστόσο εκλέγεται από δώδεκα Κυρές των Πανιών της παλαιότερης φυλής, οι οποίες αναφέρονται ως οι Πρώτες Δώδεκα της φυλής, και μπορεί να χάσει τη θέση της με διαταγή της Κυράς των Πλοίων προς τους Άθα’αν Μιέρε. Οι στεριανοί βασιλιάδες και βασίλισσες σίγουρα θα ζήλευαν τον βαθμό εξουσίας που έχει μια Κυρά των Πλοίων, ωστόσο κι αυτή εκλέγεται ισοβίως με ομόφωνη ψήφο των δώδεκα παλαιότερων Κυρών των Κυμάτων, οι οποίες αποκαλούνται οι Πρώτες Δώδεκα των Άθα’αν Μιέρε. (Ο όρος «Πρώτες Δώδεκα» χρησιμοποιείται επίσης για τις δώδεκα παλαιότερες Κυρές των Κυμάτων ή Κυρές των Πανιών που είναι παρούσες σε μια σύναξη). Η θέση του Κύριου των Λεπίδων κατέχεται από έναν άντρα που μπορεί να είναι, αλλά μπορεί και όχι, ο σύζυγος της Κυράς των Πλοίων. Είναι υπεύθυνος για την άμυνα και το εμπόριο των Θαλασσινών. Ένα βαθμό κάτω από εκείνον βρίσκονται οι Κύριοι των Σπαθιών των Κυρών των Κυμάτων και οι Κύριοι των Φορτίων των Κυρών των Πανιών, οι οποίοι κατέχουν παρόμοιες θέσεις και έχουν περίπου τα ίδια καθήκοντα. Για κάθε εξουσία έξω από τον χώρο τους, αρμόδια είναι η γυναίκα την οποία υπηρετούν. Όπου και όποτε κι αν πλέει ένα σκάφος, είναι θέμα της Κυράς των Πανιών αλλά, εφ' όσον το εμπόριο και η δημοσιονομία αφορούν αποκλειστικά στον Κύριο των Φορτίων (ή, σε ανώτερο επίπεδο, τον Κύριο των Σπαθιών ή τον Κύριο των Λεπίδων), απαιτείται ένας συγκεκριμένος βαθμός συνεργασίας μεταξύ τους. Κάθε σκάφος των Θαλασσινών, ανεξαρτήτως μεγέθους, και κάθε Κυρά των Κυμάτων έχει την Ανεμοευρέτριά του, μια γυναίκα με την ικανότητα της διαβίβασης και την επιδεξιότητα να Υφαίνει τους Ανέμους, όπως αποκαλούν τον χειρισμό του καιρού οι Άθα'αν Μιέρε. Η Ανεμοευρέτρια της Κυράς των Πλοίων έχει εξουσία πάνω στην Ανεμοευρέτρια της Κυράς των Κυμάτων, η οποία, με τη σειρά της, μπορεί να διατάξει την Ανεμοευρέτρια της Κυράς των Πανιών των φυλών. Ένα παράδοξο σχετικό με τους Θαλασσινούς είναι ότι όλοι πρέπει να ξεκινούν από τα χαμηλότερα κλιμάκια και να ανέρχονται βαθμηδόν στην ιεραρχία. Επίσης, οποιοσδήποτε εκτός από την Κυρά των Πλοίων μπορεί να υποβιβαστεί από τους ανώτερούς του και, σε ακραίες περιπτώσεις, να φθάσει ακόμα και στο κατώτατο σημείο της ιεραρχίας.

Θομ Μέριλιν: Ένας όχι και τόσο απλός βάρδος και ταξιδιώτης.

Ίλιαν: Ένα μεγάλο λιμάνι στη Θάλασσα των Καταιγίδων, πρωτεύουσα της ομώνυμης χώρας. Αρχαίος εχθρός του Δακρύου. Το έμβλημα του Ίλιαν είναι εννέα χρυσές μέλισσες σε πράσινο φόντο.

Καιρχίν: Το έθνος που βρίσκεται κατά μήκος της Ραχοκοκαλιάς του Κόσμου, καθώς και η πρωτεύουσα του έθνους αυτού. Λεηλατήθηκε κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Αελιτών και δεν ανάνηψε ποτέ πλήρως. Η δολοφονία του Βασιλιά Γκάλντριαν (998 ΚΠ) βύθισε τη χώρα σε πόλεμο για τη διαδοχή, ο οποίος διακόπηκε από την εισβολή των Αελιτών Σάιντο σε αυτό που πολλοί ονομάζουν Δεύτερο Πόλεμο των Αελιτών. Τέλος στην πολιορκία έδωσαν άλλοι Αελίτες υπό την ηγεσία του Ραντ αλ'Θορ. Ακολούθως, πολλοί ευγενείς του Καιρχίν, μαζί με μερικούς από το Δάκρυ, ορκίστηκαν πίστη και αφοσίωση στον Αναγεννημένο Δράκοντα, αλλά σε μια χώρα όπου το Παιχνίδι των Οίκων έχει αναχθεί σε τέχνη, δεν είναι να απορεί κανείς που πολλοί είναι έτοιμοι να καταπατήσουν τον όρκο τους ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Το λάβαρο της Καιρχίν είναι ένας πολυάκτινος χρυσός ήλιος που ανατέλλει σε ουρανί φόντο.

καντιν'σόρ: Η φορεσιά των Αελιτών αλγκάι'ντ'σισβάι, σακάκι και παντελόνι σε καφετιά και γκρίζα χρώματα που γίνονται ένα με τα βράχια και τις σκιές, όπως επίσης και μαλακές μπότες με κορδόνια που φτάνουν ως το γόνατο. Στην Παλιά Γλώσσα αναφέρονται ως «ρούχα της δουλειάς», παρ' όλο που η μετάφραση αυτή δεν είναι ιδιαίτερα ακριβής. Δες επίσης αλγκάι’ντ'σισβάι.

Κάντσουεϊν Μελαίντριν: Μια Άες Σεντάι του Πράσινου Άτζα που απέκτησε ιδιαίτερο κύρος ανάμεσα στις Άες Σεντάι κατά τη διάρκεια της ζωής της, αν και η αλήθεια είναι πως οι περισσότερες αδερφές τη θεωρούν νεκρή από καιρό. Λέγεται πως γεννήθηκε γύρω στο 705 ΚΠ στην Γκεάλνταν, πράγμα που την καθιστά την αρχαιότερη εν ζωή Άες Σεντάι. Υπήρξε επίσης η ισχυρότερη κάτοχος της Δύναμης επί χίλια και πλέον χρόνια, μέχρι την έλευση της Νυνάβε, της Ηλαίην και της Εγκουέν, αλλά κι αυτές ακόμα ελάχιστα την ξεπέρασαν. Με την πάροδο των χρόνων, και παρά το ότι ήταν Πράσινη, αντιμετώπισε περισσότερους άντρες με την ικανότητα της διαβίβασης από κάθε άλλη εν ζωή αδερφή. Σε λίγους είναι γνωστό πως, κατά παράδοξο τρόπο, οι άντρες που έφερνε στον Λευκό Πύργο έτειναν να ζουν αισθητά περισσότερο ύστερα από το ειρήνεμα, από αυτούς που έφερναν οι υπόλοιπες αδερφές.

Καράιγκαν Μακόναρ: Θρυλική Πράσινη Αδελφή (212-373 ΜΤ). Είναι η ηρωίδα των εκατό περιπετειών και έχει στο ενεργητικό της κατορθώματα που θεωρούνται απίθανα ακόμα και από κάποιες Άες Σεντάι, παρ' όλο που συμπεριλαμβάνονται στα αρχεία του Λευκού Πύργου, όπως ότι εμπόδισε από μόνη της μια εξέγερση στο Μοσάντοριν κι ότι κατέπνιξε τις Ταραχές του Κομάιντιν, και μάλιστα σε μια περίοδο που δεν είχε Προμάχους. Θεωρείται από το Πράσινο Άτζα το αρχέτυπο της Πράσινης αδελφής. Δες επίσης Άτζα.

Κέρας του Βαλίρ: Ο θρυλικός στόχος του Μεγάλου Κυνηγιού του Κέρατος. Υποτίθεται πως το Κέρας έχει τη δυνατότητα να καλέσει από τον τάφο νεκρούς ήρωες για να πολεμήσουν ενάντια στη Σκιά. Ένα καινούργιο Κυνήγι έχει ξεκινήσει και οι ορκισμένοι Κυνηγοί του Κέρατος μπορούν να βρεθούν πια σε πολλά έθνη. Ελάχιστες ανάμεσα στις Άες Σεντάι γνωρίζουν πως, τελικά, το Κέρας βρέθηκε και χρησιμοποιήθηκε, όπως και ότι κρύβεται τώρα στον Λευκό Πύργο.

κονταδελφή, κονταδελφός: Αελίτικος όρος που σημαίνει στενό φίλο όσο η πρωταδελφή ή ο πρωταδελφός. Οι κονταδελφές υιοθετούν συχνά η μία την άλλη επισήμως ως πρωταδελφές, λαμβάνοντας μέρος σε ένα περίτεχνο τελετουργικό που διεξάγεται παρουσία των Σοφών κι έπειτα από το οποίο αναγνωρίζονται από τους άλλους Αελίτες ως δίδυμες, αν και με δύο μητέρες. Οι κονταδελφοί δεν κάνουν σχεδόν ποτέ κάτι παρόμοιο.

Λίνι: Παραμάνα της Αρχόντισσας Ηλαίην και, πιο πριν, της μητέρας της Ηλαίην, της Μοργκέις, όπως επίσης και της μητέρας της Μοργκέις. Γυναίκα με τεράστιο εσωτερικό σθένος, οξυδέρκεια και αποφθέγματα που δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι οι κατηγορίες που της προσήπταν ήταν σοβαρές.

Λογκαίν Άμπλαρ: Γεννημένος το 972 ΚΠ στην Γκεάλνταν, ισχυρίστηκε κάποτε πως ήταν ο Αναγεννημένος Δράκοντας. Έφερε τον πόλεμο στην επικράτεια της Γκεάλνταν, της Αλτάρα και του Μουράντυ και τελικά, αφού συνελήφθη, οδηγήθηκε στον Λευκό Πύργο όπου και ειρηνεύθηκε. Αργότερα, δραπέτευσε μέσα στη σύγχυση, με την εκθρόνιση της Σιουάν Σάνσε. Η συμπτωματική επαναφορά της ικανότητάς του να διαβιβάζει ήταν η πρώτη ένδειξη πως μια τέτοια απώλεια δεν είναι αναγκαστικά οριστική. Ύστερα από τη Θεραπεία του τον περιόρισαν κάπου, αλλά εκείνος απέδρασε ξανά και είναι άγνωστο πού βρίσκεται σήμερα. Αες επίσης ειρήνεμα, σιγάνεμα.

Μαγιέν: Πόλη-κράτος στη Θάλασσα των Καταιγίδων που περικλείεται και —από ιστορική άποψη— καταπιέζεται από το Δάκρυ. Ο κυβερνήτης του Μαγιέν αποκαλείται «Πρώτος» και, κάποτε, ήταν ο Πρώτος Άρχοντας ή η Πρώτη Αρχόντισσα. Οι Πρώτοι ισχυρίζονται ότι κατάγονται από τον Άρτουρ τον Γερακόφτερο. Το λάβαρο του Μαγιέν είναι ένα χρυσό γεράκι εν πτήσει σε φόντο γαλάζιο.

Μάζριμ Τάιμ: Ένας άντρας που έσπειρε τον όλεθρο στη Σαλδαία μέχρι που κατατροπώθηκε και συνελήφθη, αν και αργότερα κατάφερε να δραπετεύσει, μάλλον με τη βοήθεια μερικών πιστών του. Δεν έχει μόνο την ικανότητα της διαβίβασης αλλά και τεράστια δύναμη. Τώρα ονομάζεται Μ'Χαήλ (που σημαίνει «αρχηγός» στην Παλιά Γλώσσα) και ανήκει στους Άσα'μαν. Δες επίσης Άσα’μαν.

Μάστορες: Ορθότερα, οι Τουάθα'αν που αποκαλούνται επίσης και Λαός των Ταξιδιωτών. Ένας περιπλανώμενος λαός που ακολουθεί μια αυστηρά φιλειρηνική φιλοσοφία, η οποία ονομάζεται Οδός του Φύλλου και απαγορεύει κάθε είδους βία. Όσοι Τουάθα'αν απομακρύνθηκαν από αυτήν τη δοξασία αποκαλούνται Οι Χαμένοι και δεν αναγνωρίζονται από τους υπόλοιπους.

Μέγας Άρχων του Σκότους: Όνομα με το οποίο οι Σκοτεινόφιλοι αναφέρονται στον Σκοτεινό, ισχυριζόμενοι πως θα ήταν βλασφημία να πει κανείς το αληθινό του όνομα.

Μελαίν: Μια Σοφή της σέπτας Τζιράντ του Γκόσιεν Άελ. Ονειροβάτισσα και μέτρια ισχυρή όσον αφορά στη Μία Δύναμη. Παντρεμένη με τον Μπάελ, αρχηγό φατρίας του Γκόσιεν Άελ. Αδελφή-σύζυγος της Ντορίντα, της στεγοκυράς του Φρουρίου των Καυτών Πηγών.

μονάδες βάρους: 10 ουγκιές= 1 λίβρα, 10 λίβρες= 1 λιθάρι (63,5 κιλά), 10 λιθάρια= 1 καντάρι, 10 καντάρια= 1 τόνος.

μονάδες μήκους: 25 εκατοστά= 1 πόδι, 3 πόδια= 1 βήμα, 2 βήματα= 1 απλωσιά, 1000 απλωσιές= 1 μίλι, 4 μίλια= 1 λεύγα.

Μουαραίν Ντέημοντρεντ: Μια Άες Σεντάι του Γαλάζιου Άτζα, γεννημένη στον πάλαι ποτέ βασιλικό Οίκο της Καιρχίν. Εξαφανίστηκε μέσα σε ένα τερ'ανγκριάλ στην Καιρχίν ενώ πολεμούσε τη Λανφίαρ. Πιθανότατα, σκοτώθηκε τόσο η ίδια όσο και η Αποδιωγμένη. Από τη στιγμή που εντόπισε τον Αναγεννημένο Δράκοντα και σκότωσε τον Αποδιωγμένο Μπε'λάλ, φαίνεται να θεωρείται πια σχεδόν μυθική αδελφή, κάτι σαν θρυλική ηρωίδα. Δες επίσης Αποδιωγμένοι.

Μοργκέις: Ελέω Φωτός, Βασίλισσα του Άντορ, Υπερασπίστρια του Βασιλείου, Προστάτιδα του Λαού, Ανώτατη Έδρα του Οίκου Τράκαντ. Είναι εξόριστη και θεωρείται νεκρή, δολοφονημένη από τον Αναγεννημένο Δράκοντα, ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν πολλοί. Το έμβλημά της είναι τρία χρυσά κλειδιά. Το έμβλημα του Οίκου Τράκαντ είναι ένας ασημένιος θολόλιθος.

Μπερελαίν συρ Πέντραγκ: Η Πρώτη του Μαγιέν, Ευλογημένη του Φωτός, Υπερασπίστρια των Κυμάτων, Υψηλή Έδρα του Οίκου Πεηρόν. Πανέμορφη και αποφασισμένη νεαρή γυναίκα, ικανότατη κυβερνήτρια. Δες επίσης Μαγιέν.

Μπιργκίτε: Πρόμαχος της Ηλαίην Τράκαντ. Πιστεύεται πως είναι η πρώτη θηλυκή Πρόμαχος, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να προκύπτουν ορισμένες δυσκολίες, κάποιες εκ των οποίων είναι αναμενόμενες. Στην πραγματικότητα, η Μπιργκίτε είναι η θρυλική ηρωίδα που κλήθηκε να επιστρέψει όταν ήχησε το Κέρας του Βαλίρ. Την απέσπασαν με το ζόρι από τον Τελ'αράν'ριοντ και την έστειλαν στον κόσμο των ξυπνητών κατά τη διάρκεια μιας μάχης με τη Μογκέντιεν, από την οποία σώθηκε από βέβαιο θάνατο χάρη στον σύνδεσμό της με την Ηλαίην. Με εξαίρεση την ομορφιά και την ικανότητά της με το τόξο, δεν είναι καθόλου όπως λένε στα παραμύθια. Δες επίσης Αποδιωγμένοι, Κέρας του Βαλίρ, Πρόμαχος.

Ομάδα του Κόκκινου Χεριού, η: (1) Μια θρυλική παρέα ηρώων (Σεν αν Κάλχαρ) από τους Πολέμους των Τρόλοκ που σκοτώθηκαν στη Μάχη του Πεδίου του Έμον, όταν έπεσε η Μανέθερεν. (2) Ένας στρατιωτικός σχηματισμός που δημιουργήθηκε για να ακολουθήσει τον Ματ Κώθον και που, προς το παρόν, ακολουθεί κατά πόδας τις επαναστατημένες Άες Σεντάι και τον στρατό τους, μεταφέροντας διαταγές ώστε να πάνε με ασφάλεια την Εγκουέν αλ'Βέρ στον Ραντ αλ'Θόρ, σε περίπτωση που εκφράσει την επιθυμία να διαφύγει την παρούσα κατάσταση, και να φροντίσουν όποια άλλη από τις αδελφές επιθυμήσει να την ακολουθήσει.

Όρκοι, Τρεις: Οι όρκοι που παίρνει μια Αποδεχθείσα όταν γίνεται Άες Σεντάι. Τους απαγγέλλει κρατώντας τη Ράβδο των Όρκων, ένα τερ'ανγκριάλ που καθιστά τους όρκους δεσμευτικούς. Είναι οι εξής: (1) Να μην πει ποτέ της ψέματα. (2) Να μη φτιάξει όπλο με το οποίο κάποιος μπορεί να σκοτώσει κάποιον άλλον. (3) Να μη χρησιμοποιήσει ποτέ τη Μία Δύναμη σαν όπλο, παρά μόνο εναντίον των Σκιογέννητων ή, στην εσχάτη των περιπτώσεων, για να υπερασπιστεί τη ζωή της ή τη ζωή του Προμάχου της ή κάποιας άλλης Άες Σεντάι. Ο δεύτερος όρκος ήταν ο πρώτος που υιοθετήθηκε ύστερα από τον Πόλεμο της Σκιάς. Ο πρώτος όρκος, αν και ακολουθείται κατά γράμμα, παρακάμπτεται συχνά με προσεκτικές διατυπώσεις. Πιστεύεται ότι οι δύο τελευταίοι είναι απαράβατοι.

Παλιά Γλώσσα: Η γλώσσα που μιλιόταν κατά την Εποχή των Θρύλων. Γενικά αναμένεται οι ευγενείς και οι μορφωμένοι να έχουν την ικανότητα να τη μιλούν άπταιστα, αλλά οι περισσότεροι απλώς ξέρουν λίγες λέξεις. Η μετάφραση είναι συχνά δύσκολη, μια και πρόκειται για γλώσσα με αρκετά νοήματα και λεπτές διαφορές. Δες επίσης Εποχή των Θρύλων.

Πάνταν Φάιν: Πάλαι ποτέ πραματευτής και Σκοτεινόφιλος που ερχόταν για δουλειές στους Δύο Ποταμούς. Μεταμορφώθηκε στο Σάγιολ Γκουλ, όχι μόνο για να αποκτήσει την ικανότητα να βρει τον νεαρό που θα γινόταν ο Αναγεννημένος Δράκοντας, όπως το λαγωνικό βρίσκει τη λεία για τον αφέντη του, αλλά και για να εντυπωθεί μέσα του η ανάγκη εύρεσής του. Ο πόνος της μεταμόρφωσης προκάλεσε στον Φάιν ένα άσβεστο μίσος, τόσο για τον Σκοτεινό, όσο και για τον Ραντ αλ'Θόρ. Ενώ ακολουθούσε τον αλ'Θόρ, συνάντησε την παγιδευμένη ψυχή του Μόρντεθ στη Σαντάρ Λογκόθ, και η ψυχή προσπάθησε να καταλάβει το σώμα του Φάιν. Ωστόσο, εξαιτίας όσων είχε υποστεί ο Φάιν, το αποτέλεσμα ήταν ένα αμάλγαμα αποτελούμενο κυρίως από τον Φάιν και το οποίο διέθετε περαιτέρω ικανότητες από αυτές που είχαν αρχικά οι δύο άντρες, αν και ο Φάιν ακόμα δεν τις κατανοεί πλήρως. Οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται φόβο μπροστά στο ανόφθαλμο βλέμμα ενός Μυρντράαλ, ενώ οι Μυρντράαλ νιώθουν τρόμο στο βλέμμα του Φάιν.

Πέτρα του Δακρύου: Γιγάντιο φρούριο στην πόλη του Δακρύου που λέγεται ότι κατασκευάστηκε μέσω της Μίας Δύναμης λίγο μετά το Τσάκισμα του Κόσμου. Έχοντας υποστεί αναρίθμητες πολιορκίες και επιθέσεις, έπεσε τελικά μέσα σε μια νύχτα στον Αναγεννημένο Δράκοντα και σε μερικές εκατοντάδες Αελίτες, εκπληρώνοντας έτσι δύο σκέλη των Προφητειών του Δράκοντα.

Πόλεμος των Αελιτών (976-978 ΚΠ): Όταν ο Βασιλιάς Λάμαν της Καιρχίν έκοψε το Αβεντοραλντέρα, τέσσερις φατρίες των Αελιτών διέσχισαν τη Ραχοκοκαλιά του Κόσμου. Λεηλάτησαν κι έκαψαν την πρωτεύουσα Καιρχίν καθώς και διάφορες άλλες πόλεις και χωριά κι η σύγκρουση εξαπλώθηκε στο Άντορ και στο Δάκρυ. Η συμβατική εξήγηση είναι ότι οι Αελίτες τελικά κατατροπώθηκαν στη Μάχη των Λαμπερών Τειχών, μπροστά στην Ταρ Βάλον. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Λάμαν σκοτώθηκε σ' εκείνη τη μάχη και οι Αελίτες, έχοντας επιτελέσει τον σκοπό τους τους, ξαναπέρασαν τη Ραχοκοκαλιά. Δες επίσης Καιρχίν, Ραχοκοκαλιά του Κόσμου.

Πρόμαχος: Ένας πολεμιστής που έχει δεσμευτεί με μία Άες Σεντάι. Η δέσμευση είναι θέμα της Μίας Δύναμης: μ' αυτήν, ο Πρόμαχος απολαμβάνει δώρα όπως η ταχεία ανάρρωση, η ικανότητα να περνάει μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς τροφή, νερό ή ανάπαυση, και η ικανότητα να αισθάνεται το μίασμα του Σκοτεινού από απόσταση. Ο Πρόμαχος και η Άες Σεντάι μοιράζονται μια συγκεκριμένη επίγνωση φυσικής και σωματικής φύσης μέσω του δεσμού. Όσο ζει ο Πρόμαχος, η Άες Σεντάι με την οποία είναι δεσμευμένος ξέρει ότι είναι ζωντανός όπου κι αν βρίσκεται, κι, όταν πεθαίνει, η Άες Σεντάι γνωρίζει τη στιγμή και τον τρόπο θανάτου του. Παρ' όλο που τα περισσότερα Άτζα πιστεύουν πως μια Άες Σεντάι μπορεί να έχει μόνο έναν Πρόμαχο δεσμευμένο κάθε φορά, το Κόκκινο Άτζα αρνείται να δεσμεύσει οποιονδήποτε Πρόμαχο, ενώ το Πράσινο Άτζα θεωρεί πως μία Άες Σεντάι μπορεί να δεσμεύσει όσους Πρόμαχους επιθυμεί. Από ηθικής πλευράς, ο Πρόμαχος πρέπει να συναινέσει στη δέσμευση, αλλά είναι γνωστό πως αυτό γίνεται δίχως τη θέλησή του. Το τι κερδίζουν οι Άες Σεντάι από τη δέσμευση αυτή είναι επτασφράγιστο μυστικό. Σύμφωνα με τις γνωστές ιστορικές πηγές, οι Πρόμαχοι είναι πάντα άντρες αλλά, προσφάτως, δεσμεύτηκε μια γυναίκα και τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά. Δες επίσης Μπιργκίτε.

Προφήτης, ο: Πιο εξεζητημένα, ο προφήτης του Άρχοντα Δράκοντα. Τίτλος που διεκδικήθηκε από τον Μασέμα Ντάγκαρ, πάλαι ποτέ Σιενάριο στρατιώτη, ο οποίος κήρυξε την αναγέννηση του Αναγεννημένου Δράκοντα. Κατάφερε να αποκτήσει πολλούς οπαδούς στην Γκεάλνταν και στη βόρεια Αμαδισία, εν μέρει επειδή εξαπλώθηκε η φήμη πως ο Δράκοντας όντως έχει Αναγεννηθεί και εν μέρει λόγω της ακραίας κτηνωδίας στην οποία κατέφευγαν οι ακόλουθοί του, όχι μόνο σε όποιον αρνιόταν να πιστέψει στην Αναγέννηση του Δράκοντα, αλλά και σε όποιον αρνιόταν να αναγνωρίσει την εξουσία του Προφήτη ως το χέρι και τη φωνή του Αναγεννημένου Δράκοντα.

Ραχοκοκαλιά του Κόσμου: Μια πανύψηλη οροσειρά με λίγα περάσματα που χωρίζει την Ερημιά του Άελ από τις δυτικές χώρες. Αποκαλείται επίσης Δρακότειχος.

Ρουίντιαν: Μια μεγάλη πόλη, η μοναδική στην Ερημιά του Άελ και παντελώς άγνωστη στον έξω κόσμο. Εγκαταλειμμένη εδώ και σχεδόν τρεις χιλιάδες χρόνια. Κάποτε, επιτράπηκε στους άντρες των Αελιτών να εισέλθουν στην πόλη μία και μοναδική φορά για να δοκιμαστούν μέσα σε ένα μεγάλο τερ'ανγκριάλ και να αποδείξουν ότι είναι κατάλληλοι να γίνουν αρχηγοί φατρίας (μόνο ο ένας στους τρεις επέζησε). Στις γυναίκες επιτράπηκε να μπουν δύο φορές για να δοκιμαστούν έτσι ώστε να γίνουν Σοφές. Τη δεύτερη φορά δοκιμάστηκαν στο ίδιο τερ'ανγκριάλ και είχαν σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό επιβίωσης από τους άντρες. Τώρα, η πόλη κατοικείται ξανά από Αελίτες και μια μεγάλη λίμνη απλώνεται στο ένα άκρο της κοιλάδας του Ρουίντιαν, τροφοδοτούμενη από έναν υπόγειο ωκεανό γλυκού νερού, η οποία τροφοδοτεί με τη σειρά της το μοναδικό ποτάμι της Ερημιάς.

σα'ανγκριάλ: Απομεινάρια από την Εποχή των Θρύλων που επιτρέπουν σε ένα άτομο να διαβιβάσει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα της Μίας Δύναμης απ' όσο θα ήταν δυνατόν ή ασφαλές. Τα σα'ανγκριάλ είναι παρόμοια με τα ανγκριάλ αλλά κατά πολύ ισχυρότερα. Η ποσότητα της Δύναμης που μπορεί να χειριστεί κανείς με ένα σα'ανγκριάλ είναι τόσο μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του ανγκριάλ όσο εκείνη είναι μεγαλύτερη από όση μπορεί να χειριστεί ένα άτομο αβοήθητο. Ο τρόπος κατασκευής τους είναι πια άγνωστος. Όπως και με τα ανγκριάλ, υπάρχουν ανδρικά και γυναικεία σα'ανγκριάλ. Ελάχιστα έχουν διασωθεί, πιο λίγα κι από τα ανγκριάλ.

Σάγιολ Γκουλ: Ένα βουνό στις Ρημαγμένες Χώρες, πέρα από τη Μεγάλη Μάστιγα. Τοποθεσία της φυλακής του Σκοτεινού.

σιγάνεμα: Η αφαίρεση από μια γυναίκα της ικανότητας της διαβίβασης. Η σιγανεμένη γυναίκα μπορεί να νιώθει την Αληθινή Πηγή, αλλά όχι να την αγγίξει. Επισήμως, το σιγάνεμα είναι αποτέλεσμα δίκης και καταδίκης για κάποιο έγκλημα και η τελευταία εφαρμογή του σημειώνεται το 859 ΚΠ. Οι μαθητευόμενες υποχρεώνονται να μάθουν τα ονόματα όλων των γυναικών που έχουν υποστεί αδέκαστο σιγάνεμα. Όταν η ικανότητα της διαβίβασης χαθεί τυχαία, λέγεται κάψιμο, αν και ο όρος «σιγάνεμα» χρησιμοποιείται και στις δύο περιπτώσεις. Όπως και να έχει, οι σιγανεμένες γυναίκες δεν επιζούν πολύ. Απλά, φαίνεται πως εγκαταλείπουν κάθε διάθεση για ζωή και πεθαίνουν, εκτός κι αν βρουν κάτι με το οποίο να αντικαταστήσουν την κενότητα που τους αφήνει η Μία Δύναμη. Παρά το ότι ανέκαθεν πιστευόταν πως το σιγάνεμα είναι οριστική κατάσταση, ανακαλύφθηκε τελευταία μια μέθοδος Θεραπείας, αν και αυτή ακόμα έχει κάποια όρια που μένουν να ερευνηθούν.

σισβαϊ'αμάν: Στην Παλιά Γλώσσα: «λόγχες του δράκοντα», με έναν έντονο υπαινιγμό κυριότητας. Ονομασία που δόθηκε σε κάμποσους Αελίτες αλλά ποτέ σε γυναίκες. Δεν αναγνώρισαν ποτέ αυτόν τον τίτλο- ούτε αυτοί ούτε και οποιοιδήποτε άλλοι- φοράνε όμως μια λωρίδα κόκκινου υφάσματος περασμένη γύρω από το μέτωπό τους, η οποία απεικονίζει έναν ασπρόμαυρο δίσκο που μοιάζει να αιωρείται πάνω από τα φρύδια τους. Παρ’ όλο που στους γκαϊ'σάιν απαγορεύεται να φορέσουν οτιδήποτε μπορεί να φορεθεί από έναν αλγκάι'ντ'σισβάι, αρκετοί γκαϊ'σάιν φορούν αυτόν τον κεφαλόδεσμο. Δες επίσης γκαϊ'σάιν.

Σκοτεινόφιλοι: Οπαδοί του Σκοτεινού. Πιστεύουν ότι θα κερδίσουν μεγάλη εξουσία και απολαβές, ακόμα και την αθανασία, όταν αυτός απελευθερωθεί. Μυστικοπαθείς εξ ανάγκης, έχουν οργανωθεί σε ομάδες που καλούνται «κύκλοι». Το μέλος ενός κύκλου σπανιότατα, ίσως και ποτέ, αναγνωρίζεται από το μέλος ενός άλλου. Το αξίωμα που μπορεί να έχει ένα μέλος στον εξωτερικό κόσμο δεν έχει σχέση με αυτό που ισχύει στις τάξεις των κύκλων. Ένας Σκοτεινόφιλος βασιλιάς ή βασίλισσα οφείλουν να υπακούσουν έναν ζητιάνο ο οποίος χρησιμοποιεί την κατάλληλη συνθηματική χειρονομία. Μεταξύ τους, χρησιμοποιούν μερικές φορές το αρχαίο όνομα Φίλοι του Σκότους.

Σορίλεα: Η Σοφή του Φρουρίου Σέντε της σέπτας Τζάρα Τσαρήν. Μόλις που έχει τη δυνατότητα της διαβίβασης. Είναι η γηραιότερη εν ζωή Σοφή, αν και όχι όσο νομίζουν μερικοί.

Σοφή: Ανάμεσα στους Αελίτες, οι Σοφές είναι γυναίκες που επιλέχτηκαν από άλλες Σοφές και εκπαιδεύτηκαν στη θεραπεία, στη βοτανική και σε διάφορα άλλα πράγματα. Έχουν μεγάλη εξουσία κι ευθύνη καθώς και μεγάλη επιρροή στους αρχηγούς των σεπτών και των φατριών, αν και κατηγορούνται για τις παρεμβάσεις τους. Αρκετές, έχουν την ικανότητα της διαβίβασης, έως ένα βαθμό τουλάχιστον. Βρίσκουν κάθε Αελίτισσα που έχει γεννηθεί με τη σπίθα μέσα της, καθώς και όσες έχουν τη δυνατότητα της μάθησης. Το γεγονός ότι οι Σοφές έχουν την ικανότητα της διαβίβασης δεν συζητείται μεταξύ των Αελιτών, σύμφωνα με το έθιμο. Ως αποτέλεσμα, πολλοί Αελίτες δεν ξέρουν με σιγουριά ποια Σοφή έχει την ικανότητα της διαβίβασης και ποια όχι. Εθιμοτυπικά επίσης, οι Σοφές αποφεύγουν κάθε επαφή με τις Άες Σεντάι, πολύ περισσότερο απ' όσο οι υπόλοιποι Αελίτες. Παραδοσιακά, οι Σοφές δεν συμμετέχουν σε διχόνοιες και μάχες αλλά το έθιμο αυτό προσφάτως καταπατήθηκε, ίσως και ανεπανόρθωτα. Μένει να φανεί ποιο θα είναι το αποτέλεσμα στην προστασία που παρέχεται σε μια Σοφή σύμφωνα με την Αελίτικη δοξασία του τζι'ε'τόχ.

Σοφή Γυναίκα: Μια από τις μυθικές Θεραπεύτριες του Έμπου Νταρ που ξεχωρίζουν από μια κόκκινη ζώνη που έχουν περασμένη στη μέση τους. Οι βοτανικές και ιατρικές τους ικανότητες είναι διαδεδομένες μέχρι τις Μεθόριες Χώρες και θεωρούνται ελάχιστα κατώτερες από τις Θεραπευτικές ικανότητες των Άες Σεντάι. Μολονότι το Έμπου Νταρ είναι μια κοσμική πόλη, όπου οι αλλοδαποί έρχονται συχνά σε επαφή με τις ντόπιες συντεχνίες, έχει παρατηρηθεί ότι, παραδόξως, οι Σοφές Γυναίκες του Έμπου Νταρ είναι σχετικά σπάνιες.

σύνδεση: Η ικανότητα των γυναικών που μπορούν να διαβιβάζουν να συνδυάζουν τη ροή της Μιας Δύναμης. Μολονότι η συνδυασμένη ροή δεν είναι τόσο ισχυρή όσο το άθροισμα των ξεχωριστών ροών, την κατευθύνει το άτομο που ηγείται της σύνδεσης και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακριβέστερα και αποτελεσματικότερα από τις ξεχωριστές ροές. Οι άντρες δεν μπορούν να συνδέσουν τις δυνάμεις τους χωρίς την παρουσία μίας ή περισσότερων γυναικών στον κύκλο. Το να συμμετάσχει κάποιος στη σύνδεση είναι συνήθως.