W oryginale książki jest kilkanaście wyrazów greckich, od których Autor tworzy liczbę mnogą, stosując zasady obowiązujące w języku greckim, np. Aristos — Aristoi, Therápōn — Therápontes, daimōn — daimones itp. W polskim tłumaczeniu należałoby te rzeczowniki liczby mnogiej odmieniać przez przypadki: daimones, daimonesów, o daimonesach itp.
Ponieważ wyraz ten oznacza po prostu demona, taka odmiana wydała nam się sztuczna. Podobnie sztucznym chwytem byłoby zastosowanie greckich form w przypadkach zależnych. Dlatego zastosowaliśmy w stosunku do tych rzeczowników odmianę polską: daimony, daimonów, o daimonach itd. Usuwaliśmy jednak w liczbie mnogiej, tak jak chce Autor, kreskę nad o. Pragnąc zachować pewne elementy stylizacji autora, zrobiliśmy jeden wyjątek: pozostawiliśmy grecką liczbę mnogą rzeczownika Aristos — Aristoi i jego rodzaj żeński Ariste zgodnie z zasadami języka greckiego.
Słowa Aristoi i Ariste pozostawiliśmy nieodmienne, choć w greckim odmieniają się one przez przypadki.