KETS Yulduzi

XXII. YER VA YULDUZLAR

Bahor. Derazalar lang ochiq. Kechki shabada xonaga yosh qayinlar hidini olib kiryapti. So‘nggi sahifani tugatib tashqariga qaradim. Ko‘kdagi to‘lin oy xuddi Admiralteystvo qubbasiga ilinib qolganday. Reproduktordan skripka sadosi quyilyapti. Hamma narsa bundan bir necha yil ilgarigiday… Lekin endi Oyga boshqa qo‘z bilan qarayman. U endi Yerning olis, qadam yetmas yo‘ldoshi emas. Oy sirtida mening izlarim qolgan. Bu izlar, go‘yo kul va kosmik chang qo‘ngan tuproqqa endigina bosilganday, hanuz yangi.

Ba’zan hammasi tushga o‘xshab tuyuladi…

Kabinetim yonida Tonyaning ishxonasi. U ham menga o‘xshash professor.

Oshxonadan o‘g‘limning qo‘shiq aytgani eshitilib turibdi. U maktabda o‘qiydi.

Kreslom yonidagi gilamcha ustida sevimli itim — yungi jingalak qora Jipsi yotibdi. Men uni Yulduzda qolgan Jipsi xotirasi uchun shunday deb ataganman. Ajralish qanday og‘ir bo‘lgan edi!

Ketsda ortirgan do‘stlarim bilan aloqani uzganim yo‘q. Ham asi sog‘-salomat. Zorina direktor Parxomenkoga turmushga chiqdi. Sog‘ayib ketgan Kramer buni sog‘lom odamday qabul qildi: Harholda quvonmasa ham, to‘polon qilmadi. Paley-Yevgenyev bosh injener-konstruktor va raketa uchuvchisi bo‘lib ishlayapti. Tyurin quyosh sistemasidan nariga sayohat qilish uchun tayyorlanyapti. Uning qarigisi yo‘q.

Bir oy muqaddam «Kets Yulduzidagi biologik tajribalar» nomli katta kitobimni yozib tugatdim. Shlikov, Kramer va o‘z ishlarim material bo‘lib xizmat qildi. Juda qiziq kitob chiqdi. Hozir u bosmada. Uni tugatgach, odatdan tashqariroq uylanishim bilan bog‘liq sarguzashtlarni yana bir eslagim keldi. Mana, bu kitobni ham tugatyapman.

…Ug‘lim «Kets Yulduzi marshi» ni kuylayapti. Unga o‘z sayohatim haqida necha martalab hikoya qilib berganman! Endi u faqat tezroq ulg‘ayishni va Yulduzga uchishni orzu qiladi. Nazarimda, u yulduzlar orasiga oshyon quradi.