Zaklęty miecz (Poul Anderson) читать бесплатно онлайн полную версию книги (ч. notes)

Przypisy

1

Zbiory islandzkich sag (wszystkie przypisy w tej książce są dziełem tłumacza).

2

Królowa Elfów.

3

W roku 878 n.e.

4

„Kraina Duńczyków” (Danelaw) — wschodnie obszary Anglii zasiedlone przez Wikingów w IX i X wieku n.e.

5

Główczyzna — suma, którą płacono jako rekompensatę panu lub krewnym zabitego.

6

Odyn — najwyższy bóg w mitologii skandynawskiej, Egir — władca mórz, Thor — bóg piorunów, pogody i zbiorów, Freyer — bóg płodności, pokoju i pomyślności.

7

Starożytni kapłani celtyccy. Sprawowali też funkcje sędziów, lekarzy i magów.

8

Asowie — główny lud skandynawskich bogów. Drugim byli Wanowie.

9

Runy — tu: litery, znaki o magicznym charakterze.

10

Jotunheim — ojczyzna olbrzymów w mitologii skandynawskiej. Gerda córka Gymira — olbrzymka, która została żoną Freyra.

11

Grecki bóg pasterzy i myśliwych.

12

Boginka leśna.

13

Lands End — najdalej wysunięty na południowy zachód przylądek w Kornwalii.

14

Bajeczny potwór morski.

15

Zatopione miasto u wybrzeży Bretanii.

16

Służebnice Odyna, które wybierały poległych w walce bohaterów, żeby zabrać ich do Walhalli, raju wojowników.

17

Norny — bogowie losu w mitologii skandynawskiej.

18

Grendel — potwór, którego zabił Beowulf, bohater średniowiecznej angielskiej sagi o tej samej nazwie.

19

Chowaniec (familiar) — w angielskiej demonologii ludowej demon — utrzymanek czarownicy, który przybrał postać zwierzęcia.

20

Trombita (lur hora) — przypominający trąbkę instrument z brązu w kształcie litery S.

21

Pozycja jeżowa tu: najeżona bronią, włóczniami itp.

22

Kathajski — chiński. Kathay to dawna nazwa Chin.

23

Tyr — w mitologii skandynawskiej bóg wojny, prawa i sprawiedliwości.

24

Asgard — w mitologii skandynawskiej siedziba bogów.

25

Wiwerny — dwunogie skrzydlate smoki.

26

Garm — w mitologii skandynawskiej demoniczny pies strzegący wejścia do krainy umarłych, Fenris — potworny wilk, syn olbrzymki Angurbody i boga ognia Lokiego.

27

Znak Thora.

28

Kathaj — Chiny (por. str. 90), Cipangu — Japonia.

29

Ghule — demony, które bezczeszczą groby i żywią się trupami.

30

Sidhowie — irlandzcy Elfowie. Przewodzili im Tuatha De Danaan, Plemię Bogini Danu, dawni bogowie Irlandii.

31

Midgard — w mitologii skandynawskiej środkowa część wszechświata zamieszkały przez ludzi.

32

W mitologii skandynawskiej bitwa między bogami a Jotunami i ich sprzymierzeńcami, po której miał nadejść Ragnarök, zagłada bogów i całego wszechświata.

33

Wendlandia — kraje słowiańskie.

34

Tir-nan-Og — Kraina Młodości, leżący na zachód od Irlandii ziemski raj, w którym mieszkali Sidhowie.

35

Leprechaunowie — sidhańscy szewcy, a zarazem stróże ukrytych skarbów.

36

Piktlandia — dzisiejsza Szkocja, Piktowie — jej pierwotni mieszkańcy.

37

Weyland — w mitologii skandynawskiej bóg kowali.

38

Elektrum — stop złota i srebra.

39

Wikingowie rozcinali pokonanym wrogom plecy i wyciągali płuca na zewnątrz w taki sposób, że przypominały ptasie skrzydła. Nazywali to „orłem”.

40

Galeon — ozdoba na dziobie statku, najczęściej posąg.

41

Św. Patryk (ok. 389 — 461 r. n.e.) w roku 432 n.e. rozpoczął działalność misyjną w Irlandii.

42

Fomorowie — jednookie, jednonogie potwory, pierwotni mieszkańcy Irlandii.

43

Milezjanie — synowie Mila, legendarni przodkowie dzisiejszych Irlandczyków.

44

Cu Chulain — mityczny bohater irlandzki, syn Luga Dlugorękiego, kochanek Fand.

45

Eryn — dawna nazwa Irlandii.

46

Asa Loki — bóg zła i kłótni, uosobienie ognia, ojciec wilka Fenrisa, władczyni zaświatów Hel i Jormungandra, potwornego węża otaczającego swym cielskiem ziemię, zaliczany do bogów Asgardu. Utgard–Loki — jego odpowiednik w Jotunheimie, uosobienie niszczycielskiego pożaru.

47

Garm — w mitologii skandynawskiej demoniczny pies strzegący wejścia do krainy umarłych, Fenris — potworny wilk, syn olbrzymki Angurbody i boga ognia Lokiego.

48

Tzn. Oriona.

49

Surt — w mitologii skandynawskiej ognisty olbrzym, który ma spalić świat.

50

Kromlechy i menhiry — zabytki z okresu neolitu. Menhir — pojedynczy nie ociosany blok kamienny, ustawiony na sztorc, kromlech — krąg monolitów otaczający dolmen, grobowiec złożony z dwóch lub więcej płyt kamiennych ustawionych pionowo i przykrytych wielkim płaskim blokiem.