Kroki w nieznane - 1970

Stanisław Lem

Stanisław Lem, ur. w 1921 r. we Lwowie, pisarz, eseista, lekarz z wykształcenia. Jest członkiem Komitetu „Rok 2000” PAN, a także międzynarodowych i zagranicznych stwoarzyszeń naukowych i literackich. Debiutował w 1951 r. powieścią Astronauci, która zapoczątkowała światowy rozgłos jego twórczości, tłumaczona w następnych latach na wiele języków. Jest autorem poczytnych powieści i opowiadań, które odgrywają podstawową rolę w rozwoju i nobilitacji gatunku SF, m.in.: Obłok Magellana (1965) Dzienniki gwiazdowe (1957) Głos pana (1968) Solaris (1961) Księga robotów (1961) Cyberiada (1965) napisanych w formie esejów: Doskonała próżnia (1971) Wielkość urojona (1973) oraz szkiców literackich Rozprawy i szkice (1975). Duże uznanie również nauki, zyskały jego syntezy i monografie traktujące o rozwoju współczesnej cywilizacji technicznej oraz literaturze:

Summa technologiae (1964) Filozofia przypadku (1968) Fantastyka i futurologia (1970).

Otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki, dwukrotnie, II stopnia w 1965 r. i I stopnia w 1973 r. Dyplom ministra Spraw Zagranicznych (1968), nagrodę główną Jury Międzynarodowego Spotkania Pisarzy SF w Poznaniu (1973), Nagrodę Państwową I stopnia za całokształt twórczości (1976).