In de ban van de Ring

Noot van de vertaler

De Nederlandse vertaling van The Lord of the Rings, die voor het eerst in de jaren 1956-1957 verscheen en sindsdien een groot aantal keren in verschillende edities is herdrukt, berustte op de eerste Engelse uitgave van 1954. Omdat Tolkien tot aan zijn dood in 1973 veranderingen in zijn tekst aanbracht, verscheen in 1980 een Nederlandse versie die aan Tolkiens laatste versie was aangepast.

Er is naar mijn eigen ervaring wellicht geen boek dat het lezende publiek zo heeft aangesproken (en dat nog doet) als In de ban van de Ring. Een groot deel van de lezers heeft zich op dit werk van de verbeelding gestort alsof het verhaal dat op briljante wijze wordt verteld een ware geschiedenis was, en sommigen van hen hebben de tekst bijna tot literair-historisch studiemateriaal gemaakt: een reactie waarvan Tolkien nooit zal hebben durven (of misschien wel hebben willen) dromen.

Wat oorspronkelijk niet meer dan een boeiend, knap gecomponeerd verhaal leek, is door de vele serieuze studies en essays die over de verschillende aspecten van dit boek verschenen zijn voor velen een bijna heilige tekst geworden. De vertaler die de vernederlandsing van deze boeken destijds in zijn jeugdige onschuld en overmoed ter hand nam, kon toentertijd dan ook niet bevroeden dat hij een tekst onder handen had die nog eens dezelfde aandacht zou krijgen als de grote klassieken. Aangezien het wel duidelijk was geworden dat de belangstelling voor In de ban van de Ring zou voortduren, leek het mij een daad van eenvoudige rechtvaardigheid, zowel tegenover de auteur als de lezers die mij niet alleen lof en waardering hebben gegeven, maar ook in enkele gevallen mij hun kritiek niet hebben gespaard, om in 1996 de hele tekst woord voor woord door te nemen, en die binnen de mogelijkheden van de sfeer van het verhaal te moderniseren en nog te verbeteren.

Ik schreef toen dat ik meende dat daarmee een tekst was ontstaan die de toets van de meest kritische lezers van de toekomst zou kunnen doorstaan, hoewel ik daarbij tevens de verwachting uitsprak dat bij de vertaling van een boek van dergelijke omvang en complexiteit de volmaaktheid nooit zou kunnen worden bereikt.

De aandachtige lezer van deze nieuwe uitgave van In de ban van de Ring zal dit zelf, indien hij zo ver wil gaan, kunnen constateren, want er bleken toch nog kleine omissies te zijn overgebleven of weer nieuwe ongerechtigheden te zijn ontstaan. Deze zijn in deze editie rechtgezet.

De vertaler wil ten slotte niet nalaten welwillende lezers op deze plaats dank te zeggen voor hun belangstelling voor de vertaling en hun opbouwende opmerkingen, die tot het succes van Tolkien’s werk in dit land hebben bijgedragen.