Grody, potęgi i majestaty,
Mierzone czasu miarą bezwzględną,
Niemal tak długo trwają jak kwiaty,
Które codziennie więdną…
Lecz jako z wiosną pączek zielony
Z łodygi zwiędłej odrasta,
Z ziemi ugornej, wyjałowionej
Wciąż nowe rodzą się miasta.
Książka ta oraz cykl, który otwiera, nie poprzedza ani nie stanowi kontynuacji poprzedniej Odysei, lecz sytuuje się niejako pod kątem prostym do niej, podążając w odmiennym kierunku.
Cytat pochodzi z książki Rudyarda Kiplinga Puk z Pukowej Górki w przekładzie Józefa Birkenmajera.