Księga Sądu Ostatecznego

1

Domesday Book. Kataster gruntowy, wynik ambitnej i udanej próby spisu gruntów królestwa Anglii, zapoczątkowanej przez Wilhelma I na wielkim synodzie bożonarodzeniowym w 1085, Domesday Book składa się z dwóch grubych tomów: pierwszy, staranniej opracowany, obejmuje większość ziem angielskich; drugi, bardziej szczegółowy i mniej zwięzły dotyczy wschodnich hrabstw: Essex, Suffolk i Norfolk. Zawierają one mnóstwo informacji na temat ziem królewskich, ziem wielkich lenników (duchownych i świeckich), zasobów i możliwości podatkowych całego kraju, właścicieli ziemskich i chłopstwa oraz zasobów naturalnych kraju, takich jak lasy, młyny, stawy rybne, a także wiele innych danych. Wśród źródeł Europy średniowiecznej zajmuje wyjątkowe miejsce ze względu na swą wielostronność; jest też rezultatem szczególnych okoliczności, związanych z podbojem Anglii przez Normanów. Używano go jako autorytatywnego źródła, poświadczającego posiadanie ziemi. W XII w. zaczęto nazywać go Domesday Book (Księgą Sądu Ostatecznego), ponieważ nie można było odwoływać się od zawartych w nim informacji. Prawne i finansowe znaczenie Domesday Book zapewniło temu źródłu przetrwanie jako prestiżowemu dokumentowi skarbowemu i finansowemu. Czyniono z niego wyciągi, a większość wielkich właścicieli ziemskich miała dostęp do informacji dotyczących stanu prawnego ich ziem w okresie powstania Domesday Book. Powoływano się na zawarte tu informacje jeszcze w późnym średniowieczu, zwłaszcza w związku ze statusem dawnych posiadłości i prawami miejskimi, (cyt. za: Średniowiecze. Encyklopedia popularna, Warszawa: „Czytelnik”, 1996 s. 80-81).

2

O Panie, zechciej łaskawie zesłać nam z niebios Twego świętego anioła, aby strzegł, pielęgnował, bronił i odwiedzał wszystkich, którzy zgromadzili się w tym domu.

Usłysz moją modlitwę i pozwól użalić się przed Tobą.

3

Przybądź mi prędko z pomocą.

4

Biblia króla Jakuba — przekład angielski, dokonany 1604-11 przez grupę uczonych angielskich na zlecenie króla Jakuba I, wydany w 1611, stal się tekstem obowiązującym dla wszystkich sekt protestanckich. Jego wpływ na język i literaturę angielską był ogromny. (Cyt. za: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa: PIW, 1985, s. 98).